اَبوزَید محمد غضائری رازی (درگذشتهٔ ۴۲۶ قمری) شاعر ایرانی، از شاعران بزرگ عراق و از مداحان امرای آخر دیلمی در ری و نیز سلطان محمود غزنوی بوده‌است. لقب شعری او غضایری است.گفته‌اند که غضائری مذهب شیعه داشت و ابیاتی که از غضائری نقل کرده و دلیل تشیع او قرار داده‌اند از این قرار است :

بسم الله الرحمن الرحیم

مرا شفاعت این پنج تن بَسنده بُوَد
که روز حشر بدین پنج تن رسانم تن

بِهین خلق و برادرش و دختر و دوپسر
محمد و علی و فاطمه، حسین و حسن

ایا کسی که شدی مُعتصم به آل رسول
زهی سعادت تو، ” لاتَخَف و لا تَحزَن “

غضائری رازی

شاعر قرن پنجم

منابع:
♦️شرح احوال و اشعار شاعران بی دیوان، جلد۱، ص۴۶۶
♦️مجالس المومنین، جلد۲، ص۶۱۲