با یکی از مدیران فرهنگی کشور ( که متاسفانه و یا خوشبختانه ادعای دغدغه ی کار دینی و فرهنگی داشت) ملاقات داشتم .در طول جلسه صحبت از هر دری شد و به لطف خدا یک سفر به پاکستان هم داشتیم . جدای از اینکه الان مردم مسلمان سیل زده ی پاکستان احتیاج به کمک دارند(و وظیفه ی هر مسلمانی اهتمام به امور سایر مسلمانان می باشد) یک مسئله ای مطرح شد که از جانب وهابی ها در پاکستان صورت گرفته بود و به شدت مرا تحت تاثیر قرار داد. مسئله ای که من و تو در پیشامد آن سهیم بوده و هستیم و اگر باز هم غفلت نماییم مسئول خواهیم بود . غفلت شیعه از صحیفه ی سجادیه و نپرداختن به آن و همچنین محجور بودن این کتاب پرمغز و محتوا که بیشتر به یک دانشگاه که در یک کتاب جمع شده است ؛ شبیه می باشد ؛ باعث شده است تا اینبار وهابیون برای موجه جلوه دادن شخصیت های دینی خود  از جمله خلفای سه گانه ، دست به چنین اقدامی بزنند و صحیفه ی سجادیه را تحت عنوان کتابی با نام ” ادعیة ابی بکر الصدیق ” چاب نمایند و به مردم القاء نمایند که این ادعیه مربوط به خلیفه ی اول بوده و شیعه متهم به دزدی آنهاست .

سه کشور عربستان سعودی ، پاکستان و افغانستان به ترتیب ، مهد پرورش تفکر وهابیت می باشند که متاسفانه منطقه ی شرق کشور با دو کشور از این سه کشور به صورت کامل ، همسایه است . وهابیت یک تفکر خطرناک می باشد که با برنامه ریزی دقیق و کاملا حساب شده ، دست به تخریب و محو پیشینه ی تاریخی مسلمان می زنند تا بتواند خواسته های خود را به اذهان ، تزریق نمایند . تفکری که مختص به خلیفه ی اول و دوم بود تا با این اقدام بتوانند به پیشبرد اهداف خود کمک نمایند که البته بر طبق برخی فرمایشات گهربار رهبران شیعه  ، در به ثمر نشستن اهداف خود نیز موفق بوده اند .
جامعه ای که قرار بود بعد از پیامبر ، با هدایت علی بن ابیطالب به مدینه ای فاضله تبدیل شود که متاسفانه چنین نشد و حق،از مدار خود خارج شد .و وقتی حق از مدار خود خارج شود ، پرداختن به هر اقدام ضد دین و مذهب ، بسیار آسان خواهد بود .