۞ امام علی (ع) می فرماید:
هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

موقعیت شما : صفحه اصلی » سیره ی امام مجتبی علیه السلام
  • شناسه : 30
  • 05 نوامبر 2009 - 15:32
  • ارسال توسط :

شمارش قرآنى

                                يكى از دانشمندان اديب و حافظ قرآن مى گويد: در يك روز شاد، به مجلس جشن يكى از بزرگان رفتم .                                 در برابر او يك طَبق پر از لوزينه عسلى -كه يكى از لذيذترين شيرينى هاى محلى است – قرار داشت كه با                                 مشك و گلاب و زعفران ، معطر و تزئين […]

                                يكى از دانشمندان اديب و حافظ قرآن مى گويد: در يك روز شاد، به مجلس جشن يكى از بزرگان رفتم .
                                در برابر او يك طَبق پر از لوزينه عسلى -كه يكى از لذيذترين شيرينى هاى محلى است – قرار داشت كه با
                                مشك و گلاب و زعفران ، معطر و تزئين شده بود. بعد از احوالپرسى و مكالمات ابتدائى ، آن شخصِ
                                ميزبان ، از آن شيرينى هاى محلى به من تعارف كرده  و گفت :
                                آيا مى توانى با آيات قرآن از يك تا دوازده بشمارى و يك جايزه عالى دريافت كنى ؟
                                من اين چنين شروع كردم :

                                (اِنَّ اِلهَكُمْ لَواحِد): خداى شما يكيست .
                                (اِذْ اَرْسَلْنا اِلَيْهِمْ اِثْنِين ): هنگامى
                                كه دو نفر از رسولان را بسوى آنان فرستاديم .
                                (فَعَزَّزْنا بِثالِثٍ): براى تقويت آن دو، شخص
                                سومى فرستاديم .
                                (فَخُذْ اَرْبَعَةً مِنَ الطَّيْرِ): چهار نوع از
                                مرغان را انتخاب كن .
                                (وَ يَقُولُونَ خَمْسَةٌ): مى گويند پنج نفر
                                بودند.
                                (خَلَقَ اللّهُ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ فى سِتَّةِ
                                اَيّامٍ): پروردگار شما خداوندى است كه آسمانها و
                                زمين را در شش روز آفريد.
                                (وَ بَنْينا فَوْقَكُمْ سَبْعاً شِداداً): و
                                برفراز شما هفت آسمان محكم بنا كرديم .
                                (وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَؤْمَئدٍ
                                ثَمانيه ): در روز قيامت عرش پروردگارت را هشت
                                فرشته ، برفراز همه آنها حمل مى كنند.
                                (وَ كانَ فى الْمَديْنَةِ تَسْعَةُ رَهْطٍ): و در
                                آن شهر نُه طايفه بودند.
                                (تِلْكِ عَشْرَةٌ كامِلَهٌ): اين ، ده روز كامل
                                است .
                                (رَاءَيْتُ اَحَدَ عَشَرَ كَوْكَباً): من در خواب
                                يازده ستاره ديدم .
                                (اِنَّ عِدَّةَ الشُّهْورِ عِنْدَاللّهِ اِثْنا
                                عَشَرَ شَهْراً): تعداد ماهها نزد خداوند، دوازده
                                ماه است .

                                *منبع کتاب جلوه هایی از نور قرآن

برچسب ها

این مطلب بدون برچسب می باشد.

پاسخ دادن

ایمیل شما منتشر نمی شود. فیلدهای ضروری را کامل کنید. *

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.